Kadıoğlu, Bursa’nın tarımdan içme suyuna kadar tüm doğal kaynaklarının baskı altında olduğunu belirterek şunları söyledi:

“Şehrin su idaresi planı artık geçmişe nazaran değil, geleceğin kurak iklim şartlarına nazaran hazırlanmalıdır. Sıcaklıklar yükseliyor, yağış rejimi değişiyor. Bilimsel bilgilere dayanmayan hiçbir planlama sürdürülebilir değildir.”

Baobab Örneği: Su Depolama Kapasitesi, İklim Adaptasyonu Modeli

Kadıoğlu açıklamasında, dünyanın kurak bölgelerinde hayatta kalma başarısıyla bilinen Baobab ağaçlarını örnek göstererek, bunların tabiattaki “iklim adaptasyon mühendisliği” niteliğine dikkat çekti.

Baobab ağaçları:

Gövdelerinde 120.000 litreye kadar su depolayabiliyor,

2.000 yılı aşkın ömürleriyle ekosisteme uzun vadeli katkı sağlıyor,

C vitamini açısından güçlü meyveleriyle besin kaynağı oluşturuyor,

Geniş gövde yapılarıyla birçok canlıya ömür alanı sunuyor.

Kadıoğlu, bu özelliklerin kuraklıkla uğraşta ilham verici bir ekolojik model olduğunu belirterek şu tabirleri kullandı:

“Bursa’nın geleceğini kurtarmak için biyolojik çeşitliliği artıran, su idaresine katkı sağlayan ve iklim dirençliliğini güçlendiren modelleri ciddiyetle tartışmamız gerekiyor. Baobab bunun bir örneğidir; sıkıntı bu cinslerin direkt Bursa’ya getirilmesi değil, iklim bilimiyle uyumlu siyasetler geliştirmektir.”

“Biyolojik çeşitlilik lüks değil, zorunluluktur”

Kadıoğlu, Bursa’da tabiat temelli tahlillerin gereğince gündeme gelmemesini eleştirerek lokal idarelere davette bulundu:

“Şehir planlamasında hâlâ beton öncelikli bir yaklaşım var. Halbuki iklim krizi kapımızda. Biyolojik çeşitliliği korumak artık lüks değil, bir zorunluluktur.”

“Yerel idareler bilimsel bilgiyle hareket etmeli”

Son olarak Kadıoğlu, Bursa’nın su idaresi, yeşil alan siyasetleri ve kent ekolojisi konusunda bilimsel kurumlarla ortak çalışma yapılması gerektiğini söyledi:

“Ekosistem, siyaset üstü bir sıkıntıdır. Kuraklık geldiğinde kimsenin siyasi kimliği bir mana söz etmeyecek. Bilime kulak veren belediyecilik anlayışı kuraldır.”